Prace magisterskie i licencjackie to z pewnością spore wyzwanie dla adeptów różnych dziedzin. Ich pisanie nie jest jednakże obowiązkowe w wielu krajach (przykładowo w USA, czy też w Szwajcarii). W poniższym tekście skupimy się na najbardziej efektywnym sposobie edukacji, czyli "zajęciach jeden na jeden". Ich cena jest pewnie wysoka, ale dają one o wiele lepsze efekty niż zajęcia w grupach. Opiszemy również rozmaite trudności, jakie występują w publicznej edukacji.
Praca magisterska lub licencjacka może pomóc Tobie w karierze!
Istnieje kontrowersyjna teoria, według której, aby być w czymś mistrzem, trzeba poświęcić temu 10 000 godzin. Jeśli spojrzymy na czołowych sportowców świata, czy też artystów teoria ta wydaje się jak najbardziej uzasadniona. Uzyskanie mistrzostwa w danej dziedzinie wymaga oprócz talentu, często długotrwałych ćwiczeń. Nic dziwnego, że powiedzenie "trening czyni mistrza" jest tutaj bliskie prawdy. Na sukces w danej dziedzinie składa się wiele czynników. Są wśród nich talent, predyspozycje oraz czas przeznaczony na wytrenowanie danych umiejętności.
Bolączką polskiego systemu edukacji jest to, że człowiek od małego uczy się dziesiątek różnych przedmiotów. Wszyscy uczą się mniej więcej podobnych rzeczy, ponieważ polski system edukacji jest centralnie planowany. Aby być mistrzem w danej dziedzinie często trzeba zacząć treningi już jako dziecko. Ponieważ nasz system edukacji jest maszyną, która walczy z indywidualizmem, z reguły tracone są możliwości zadedykowania swojego czasu jednej dziedzinie, do której ma się predyspozycje już od najmłodszych lat. Nic dziwnego potem, że Polska nie ma mistrzów w danych sportach, skoro wszyscy przerabiają identyczne, przeładowane programy kształcenia oparte nie na myśleniu, a nauce na pamięć danych pojęć, dat itd.
„Edukacja formalna zapewni ci przeżycie, samokształcenie – fortunę” - Jim Rohn
Warto zadać sobie pytanie, gdzie jest najlepszy system edukacji na świecie? Odpowiedź jest prosta. W Szwajcarii. System ten nie jest centralnie planowany tak jak w Polsce. Wręcz przeciwnie. Jest on w pełni prywatny. Osoba, która chce się rozwijać w danej dziedzinie, ma indywidualnego trenera, który kształci go w danym kierunku. Jeśli trener jest kiepski, to uczeń może go zawsze wymienić. W szwajcarskim systemie edukacji jest duży nacisk na naukę w systemie jeden na jeden. Innymi słowy, jest to system oparty na relacji uczeń - mistrz. W taki sposób uczeni byli najwięksi artyści naszych czasów: Michał Anioł oraz Leonardo Da Vinci. System indywidualnych trenerów sprawdza się nie tylko w boksie, ale również w różnych odmianach sportu. Świadczy to o jego skuteczności.
W przypadku polskiego systemu edukacji takie indywidualne podejście do ucznia jest po prostu niemożliwe. Klasy są damsko- męskie, na sali jest zwykłe około 30 osób. Nauczyciela nie interesuje to, że uczniowie nic nie rozumieją. Jego interesuje przerobienie programu. W praktyce jest tak, że dla przeciętnego ucznia jedynym sposobem na nadążenie z materiałem są po prostu indywidualne korepetycje. W przypadku tak licznych grup ciężko jest osiągnąć w czymkolwiek wysoki poziom. Najlepiej wygląda to po nauce języków obcych. Jeśli ktoś naprawdę chce się nauczyć posługiwania danym językiem obcym, to po prostu musi opłacić sobie prywatne lekcje. W przypadku publicznej edukacji nie ma miejsca na takie rzeczy jak przykładowo szlifowanie akcentu, indywidualne konwersacje itd.
„Nie ma złych uczniów, są tylko złe metody nauczania”- Sebastian Leitner
W publicznej edukacji wszystkie zajęcia odbywają się w klasach damsko - męskich. Ma to fatalny wpływ na jakość przyswajania wiedzy. Chłopcy nie są zainteresowani nauką, ale tym by przypodobać się dziewczynom. Poza tym część osób widzi jasno, że z tej wiedzy nigdy nie będzie pieniędzy. Sprawia to, że nie mają one żadnej motywacji do nauki i skupiają się one na rozpraszaniu innych uczniów. Wszystko to powoduje, że jakość kształcenia jest w naszym kraju po prostu niska.
Prace magisterskie i licencjackie nie odgrywają raczej w Polsce większej roli. Dla pracodawców liczą się przede wszystkim realne umiejętności danego kandydata do pracy. Jego wykształcenie oraz prace naukowe, które on napisał, stanowią dla pracodawcy kwestię drugorzędną. W obecnych czasach istnieją zupełnie nowe formy edukacji, takiej jak przykładowo wideokursy. Internet z pewnością rewolucjonizuje edukację i daje zupełnie nowe możliwości.
Najprawdopodobniej w przyszłości będzie można edukować się w danej dziedzinie, pod okiem indywidualnego trenera korzystając z Internetu. Już teraz można tak robić w przypadku nauki języków obcych. Być może w przyszłości takie możliwości edukacyjne obejmą również inne dziedziny (np. naukę chemii, czy też fizyki). Cena zajęć indywidualnych może się wahać, ale trzeba pamiętać, że za wysokiej wartości usługę się płaci.
Zaprzyjaźniony portal:
Tematy prac magisterskich z Pedagogiki